Webnovel

Share

ေကာင္းကင္ဘံုသို႔ စစ္ၿပိဳင္ျခင္း

ေကာင္းကင္ဘံုသို႔ စစ္ၿပိဳင္ျခင္း

KaungMyat | Fantasy

0

read now download

here story begins

Chapter 1: Chapter 1 ပါရမီရွင္လည္း မဟုတ္ေတာ့ပါ။

" Dou Shi Qi! အဆင့္ ၃ "

မ်က္စိစူးေလာက္ေအာင္ေတာက္ပေနေသာ

ေမွာ္အဆင့္တိုင္းတာတဲ့တိုင္မွာ ေပၚေနတဲ့

စာလံုးႀကီး ငါးလံုး ကိုေငးျကည့္ရင္း ေကာင္ေလး၏

မ်က္ႏွာျပင္မွာ ခံစားခ်က္ေတြ တည္ၿငိမ္လို႔ေနတယ္။

ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္ေလးမွာ သေရာ္အျပံဳးေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလး

ျပံဳးထားတယ္။ လက္သီးကိုတင္းတင္းဆုပ္မိထားတယ္။

လက္သည္းေတြေတာင္ အသားထဲကိုနစ္ဝင္ေနၿပီး

နာက်င္မႈေတြ ခံစားေနရတယ္။

""ေရွာင္ယြင္ Dou Shi Qi အဆင့္၃

အဆင့္နိမ့္!! "

တိုင္ေဘးနားတြင္ရပ္ေနေသာ

အလယ္လတ္အရြယ္လူက ေမာ္ကြန္းတိုင္တြင္

ေပၚထြက္ေနေသာ စာလံုးကိုၾကည့္ၿပီး

စိတ္မဝင္စားေသာအသံႏွင့္ ေၾကညာလိုက္သည္။

ေၾကညာၿပီးသည္ႏွင့္ ကြင္းျပင္အတြင္းေလွာင္ရယ္သံ

ေတြ ေသာေသာညံသြားသည္။

"အဆင့္သံုး! ဟဟ ငါေျပာသားပဲ ဒီ ဂ်ီနီးယပ္စ္ က

ဒီေနရာပဲျပန္ေရာက္မယ္ဆိုတာ "

"အာ ငါတို႔မ်ိဳးႏြယ္ကို တကယ္အရွက္ရေစတာပဲ"

"သူ႔အေဖသာ မ်ိဳးႏြယ္ေခါင္းေဆာင္မဟုတ္ဘူးဆိုရင္

သူ႔ကိုေမာင္းထုတ္လိုက္ၿပီး တေယာက္တည္းပဲ

ေပးေနခိုင္းမယ္။ ဒီကလန္မွာ သူအဖို႔ေနရာမရွိဘူး"

" ဟူး တခ်ိန္တုန္းက ဝူတန္ၿမိဳ႕မွာ လွ်မ္းလွ်မ္းေတာက္

ေက်ာ္ၾကားခဲ့သူက ကေန႔ ဒီအေျခအေနအထိ

ဘယ္လိုျဖစ္သြားရတလဲ"

" ဘယ္သူသိႏိုင္မလဲ ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္စရာတခုခု

လုပ္မိလို႔ နတ္ဘုရားေတြက သူ႔ကို ေဒါသထြက္ေနတာျဖစ္မယ္"

ကြင္းအလယ္မွာ သစ္တိုင္တိုလိုမ်ိဳး မလႈပ္မယွက္

ရပ္ေနတဲ့ေရွာင္ယြင္နားထဲကို ေလွာင္ရယ္သံေတြ

ဂ႐ုဏာသက္သံေတြ တိုးဝင္လို႔လာတယ္။

သူ႔ရဲ႕ ႏွလံုးအထဲကို ဆူးခြ်န္နဲ႔ ဆြသလို ခံစားလိုက္ရတယ္။

အသက္႐ွဳႏႈန္းေတြ ျမန္ဆန္လာတယ္။

သူ႔ရဲ႕မ်က္ႏွာကိုေမာ့ထားလိုိုက္တယ္။ ေခ်ာေမာမႈနဲ႔

ရင့္က်က္စျပဳတဲ့ မ်က္ႏွာေလးေပၚလာတယ္။

ေလွာင္ရယ္ေနတဲ့ပရိသတ္အခ်ိဳ႕ကို

အသက္မပါစြာ ျပန္ၾကည့္လိုက္တယ္။

ေရွာင္ယြင္၏ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္က ေလွာင္အျပံဳးေလးေတြ

ပိုပီျပင္လာခဲ့တယ္။

"လူေတြ အေျပာင္းအလဲသိပ္မ်ားတာပဲလား

လြန္ခဲ့ေသာသံုးႏွစ္တုန္းက ငါ့ကို အခ်ိဳသာဆံုးအျပံဳးေတြ

နဲ႔ဆက္ဆံခဲ့က်တဲ့သူေတြက အခုေတာ့ မျပံဳးႏိုင္ေတာ့ဘူး အဟတ္"

ေရွာင္ယြင္ ကြင္းေနာက္ဆံုးခံုဆီ တိတ္တဆိတ္

ျပန္သြားသည္။ သူ႔ရဲ႕ အားငယ္ဟန္ပံုစံက တက္ႂကြေနတဲ့

ပတ္ဝန္းက်င္အေနအထားနဲ႔ အံခြင္ဝင္က်မျဖစ္ေနခဲ့ဘူး။

" ေနာက္တေယာက္ ေရွာင္မိန္!! "

ေၾကၾကာသံၾကားသည့္ႏွင့္ မိန္းခေလးငယ္ေလး

ပရိသတ္ထဲေန ေျပးထြက္လာတယ္။ေဘးပတ္ဝန္းက်င္က

တီးတိုးသံေတြ တိုးလ်သြားၿပီး သူမ၏မ်က္ႏွာကိုသာ

စူးစိုက္ကုန္ၾကတယ္။ သူမသည္ ဆယ့္ေလးႏွစ္ေလာက္

သာရွိဦးမည္။အလြန္ေခ်ာေမာသည္ဟု မဆိုႏိုင္။

ဒါေပမဲ့ ကေလးဆန္ဆန္မ်က္ႏွာေလးမွာ ခ်စ္ၾကည္ႏူး

ဖြယ္ေကာင္းသည္။ အျပစ္ကင္းစင္ျခင္း က်က္သေရရွိ

ျခင္း ပိုင္ဆိုင္ထားေသာသူမအလွမွာ ပရိသတ္အမ်ား

စိတ္ဝင္စားစရာျဖစ္ေနသည္။

ေမွာ္အဆင့္တိုင္းတာတဲ့ ေက်ာက္နက္တိုင္ဆီကို

ခပ္ျမန္ျမန္ေရာက္သြားၿပီးေနာက္ ေရွာင္မိန္သည္ သူမ၏လက္ဖဝါးေသးေသးေလးႏွင့္

အနက္ေရာင္မ်က္ႏွာျပင္ကို ဖိကပ္လိုက္ၿပီးေနာက္

သူမမ်က္လံုးကိုမွိတ္ထားလိုက္တယ္။

ခနအၾကာမွာ အဆင့္တိုင္းတာတဲ့ အနက္ေရာင္ေက်ာက္

တိုင္ကေန အလင္းေရာင္ ေဖာက္ထြက္လာတယ္။

" Dou Shi Qi အဆင့္ ၇"

" ေရွာင္မိန္ Dou Shi Qi အဆင့္ ၇/ အဆင့္ျမင့္ "

ေရွာင္မိန္ ဂုဏ္ယူစြာ ျပံဳးလိုက္သည္။

" အားပါးပါး အဆင့္ ၇ Dou Shi Qi တဲ့ မယံုႏိုင္စရာပဲ...

ဒီလိုႏႈန္းထားအတိုင္းဆိုရင္ မၾကာဘူး...

ေနာက္သံုးႏွစ္ေလာက္ဆို တကယ္ အစစ္အမွန္

Dou Zhe တေယာက္ျဖစ္လာမွာပဲ ... "

" သိပ္ဟုတ္တာေပါ့ မ်ိဳးႏြယ္ရဲ႕ ထိပ္တန္း

အရည္အခ်င္းႏွင့္ျပည့္စံုသူေပပဲ "

ဆူညံေနတဲ့ ပရိသတ္ဆီကေန မနာလိုအားက်သံေတြ

ၾကားရေလ ေရွာင္မိန္ရဲ႕အျပံဳးေတြ ပိုမိုေဝဆာလာေလ..

ဂုဏ္ယူဝင့္ႂကြားရတဲ့အရသာ၏ဆြဲေဆာင္မႈကို

မိန္းခေလးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မလြန္ဆန္ႏိုင္ေခ်။

ပရိသတ္ဘက္ကို ဝဲၾကည့္ရင္း ေနာက္ဆံုးအတန္းမွာ

ထိုင္ေနတဲ့တေယာက္ဆီ အၾကည့္ေရာက္သြားသည္။

မ်က္ေမွာင္ၾကံဳ႕ တခ်က္စဥ္းစားလိုက္ၿပီးေနာက္

ေရွာင္မိန္ မိမိေနရာဆီ ျပန္လွည့္ခဲ့တယ္။

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ အဆင့္မတူၾကေတာ့ပါဘူး။

အခုပံုစံအတိုင္းသာဆိုလွ်င္ ေရွာင္ယြင္

အရြယ္ေရာက္အသက္ျပည့္သြားရင္ေတာင္မွ

ကလန္ရဲ႕ အဆင့္နိမ့္ အဖြဲ႕ဝင္တဦးသာျဖစ္ေနဦးမည္။ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ သူမအတြက္ကေတာ့ မ်ိဳးႏြယ္စုကေန ေျမေတာင္ေျမႇာက္ေပးပါလိမ့္မယ္။ သူမ၏အနာဂတ္ဟာ မခန္႔မွန္းႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ေတာက္ပေနလိမ့္မယ္။

ဟူးးး လြန္ခဲ့ေသာ သံုးႏွစ္ကာလတုန္းက ဂုဏ္ယူစရာ

ေကာင္းခဲ့တဲ့ ေရွာင္ယြင္အေၾကာင္းကို

ေရွာင္မိန္ျပန္ေတြးေနမိသည္။

ေရွာင္ယြင္ အသက္ေလးႏွစ္မွာ စတင္က်င့္ၾကံခဲ့တယ္။

အသက္ဆယ္ႏွစ္မွာ Dou Shi Qi အဆင့္ကိုး

ေရာက္ရွိခဲ့တယ္။ အသက္ ဆယ့္တႏွစ္မွာ Dou Qi

ဝဲကေတာ့ အဆင့္ထိ စုစည္းႏိုင္ခဲ့ၿပီး

ႏွစ္ေပါင္းတရာကာလအတြင္း မ်ိဳးႏြယ္၏

အသက္ငယ္ဆံုး Dou Zhe တေယာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။

အလားလာေကာင္းရွိတဲ့ ေကာင္ေလးတေယာက္ျဖစ္ခဲ့ၿပီး

ေကာင္းမေလးမ်ားစြာ စိတ္ဝင္စားျခင္းခံရတဲ့

ႏွင္းဆီိခိုင္ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေရွာင္မိန္လည္း အပါအဝင္ေပါ့။

ဒါေပမဲ့ ဘဝရဲ႕ အခ်ိဳးအေကြ႕ ၾကံဳလာခဲ့ရတယ္။

လြန္ခဲ့ေသာ သံုးႏွစ္ေလာက္ကစၿပီး သူ႔ရဲ႕ Dou Shi Qi

ဝဲကေတာ့ ပ်က္စီးသြားတယ္။ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္

က်င့္လာခဲ့တာေတြလည္း ပ်က္စီးသြားတယ္။

သူ႔ရဲ႕ Dou Qi လည္း ထူးဆန္းစြာ ေလ်ာ့က်လာတယ္။

Dou Qi ေလ်ာ့နည္းလာသည္ႏွင့္အမွ် စြမ္းအား

ေတြလည္း ေလ်ာ့လာတယ္။ အဲ့ဒီညက စၿပီး

သာမန္လူအျဖစ္ကို ျပန္ေရာက္သြားတယ္။ အဲဒါဟာ

သူ႔ရဲ႕ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာကို ႐ိုက္ခ်ိဳးသလို ျဖစ္ခဲ့တယ္။

လက္ခုပ္သံေနရာမွာ အထင္ေသးေလွာင္ေျပာင္သံေတြ အစားထိုးလာတယ္။ အျမင့္ေရာက္ေလ အက်နာေလ။

အခုလို က်ရွံုးခ်ိန္မွာ ေရွာင္ယြင္တေယာက္ လြယ္လြယ္

ျပန္မထႏိုင္ခဲ့ဘူး။

" ေနာက္တေယာက္ ေရွာင္ရွင္းအာ "

ဆူညံေတြၾကားမွာ ေၾကညာသူအသံေဖာက္ထြက္လာတယ္။

နာမည္ေခၚသံၾကားလိုက္သည္ႏွင့္ ပရိသတ္အားလံုး ၿငိမ္

သက္သြားၿပီး အၾကည့္ေတြက တေနရာဆီ ေရာက္ကုန္ၾက

သည္။

ခရမ္းေရာင္ဝတ္စံုဝတ္ဆင္ထားတဲ့ မိန္းခေလးတေယာက္

ျဖစ္သည္။ အားလံုးက စူးစိုက္ၾကည့္ေနၾကေပမဲ့

သူမ၏တည္ျငိမ္မႈႏွင့္ အဆင့္အတန္းရွိမႈက မေျပာင္းလဲေပ။

တည္ၿငိမ္တဲ့ အမူအရာ လႈပ္ရွားမႈေတြက ၾကာပန္း ပြင့္အာလာသကဲ့သို႔... ။ ငယ္ရြယ္ခ်ိန္မွာေတာင္ ဒီလိုလွပေနတာ

အရြယ္ေရာက္လာရင္ ဘယ္လိုအလွမ်ိဳး ပိုင္ဆိုင္ထားမလဲ

ဆိုတာ ေတြးရခက္လွတယ္။

အမူအရာႏွင့္ အလွအပခ်င္းၿပိဳင္မည္ဆို ေရွာင္မိန္ထက္

ပိုလွတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ေငးေမာေနတဲ့ ပရိသတ္ရဲ႕

အမူအရာကို ျမင္ရတာ မထူးဆန္းေပ။

ခရမ္းေရာင္မိန္းခေလးဟာ အနက္ေရာင္ ေက်ာက္တိုင္ဆီကို

လွမ္းေလွ်ာက္သြားသည္။ သူမ၏အနက္ေရာင္ေရႊေရာင္ခ်ည္

ႀကိဳးေတြနဲ႔ တြဲလြဲေနတဲ့ အက်ႋီလက္ေလးပင့္တင္လိုက္ၿပီး

လက္ကိုေရွ႕ထုတ္လိုက္တယ္။ ႏွင္းပြင့္လို ျဖဴဆြတ္ေနတဲ့

သူမ၏လက္ေကာတ္ဝတ္ေလး ျမင္ရတယ္။ သူမလက္ဖဝါး

ကို ေက်ာက္နက္မ်က္ႏွာျပင္ဆီ သာယာစြာ ထိကပ္လိုက္

တယ္။

ပရိသတ္အသံေတြ ခတၱ တိတ္ဆိတ္သြားတယ္။ ခနအၾကာ

ေက်ာက္တိုင္ကေန မ်က္စိစူးေလာက္တဲ့အလင္း ထြက္ေပၚလာတယ္။

" Dou Shi Qi အဆင့္ကိုး / အဆင့္ျမင့္ "

ေက်ာက္တိုင္မ်က္ႏွာျပင္ထက္က စာကို ျမင္ရၿပီးသကာလ

ကြင္းတကြင္းလံုး တိတ္ဆိတ္သြားတယ္။

" အဆင့္ကိုး Dou Shi Qi... လန္႔ေလာက္စရာပဲ..

မ်ိဳးႏြယ္စုရဲ႕ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြထဲမွာ ေရွာင္ရွင္းအာက ထိပ္ဆံုးပဲ "

ခနတာတိတ္ဆိတ္ျခင္းေအာက္မွာ သူတို႔အားလံုး

တံေတြးမ်ိဳခ်မိကုန္တယ္။ မ်က္ဝန္းေတြမွာ ေလးစားမႈအျပည့္နဲ႔။

Dou Shi Qi ဆိုတာ Dou Zhe ေတြ

ျဖတ္ေက်ာ္လာခဲ့ရတဲ့အဆင့္အပိုင္းအျခားပဲျဖစ္တယ္။

Dou Shi Qi မွာ အဆင့္တစ္ကေန

အဆင့္တဆယ္အထိရွိတယ္။ ေနာက္ဆံုးအဆင့္မွာ

Dou Qi ကို ဝဲကေတာ့မွာ စုစည္းႏိုင္ခဲ့ရင္ ေလးစားဖြယ္

Dou Zhe အဆင့္ကို ေရာက္ရွိမွာျဖစ္တယ္။

ပရိသတ္ၾကားထဲမွာ ထိုင္ေနတဲ့ ေရွာင္မိန္တေယာက္

ခရမ္းေရာင္မိန္းခေလးကို မ်က္ေမွာင္ၾကံဳ႕ ၾကည့္မိသည္။

မနာလိုတဲ့ အရိပ္အေယာင္ေတြ မ်က္ႏွာမွာ ျဖစ္ေပၚေနတယ္။

အသက္အလတ္ပိုင္း ေၾကညာသူသည္

ေက်ာက္တိုင္က စာကိုဖတ္ၿပီးေနာက္ မျပံဳးစဖူး အျပံဳးကို

ျပံဳးလိုက္ၿပီး ခရမ္းေရာင္မိန္းခေလးကိုေလးစားစြာ ေျပာလိုက္တယ္။

" မိန္းခေလးရွင္းအာ ဒီအတိုင္းဆို္ ေနာက္ႏွစ္ဝက္ေလာက္မွာ Dou Shi ဝဲကေတာ့ ကို စုစည္းအခ်ိန္ေရာက္လာမယ္။

ေအာင္ျမင္ခဲ့ရင္ အသက္ ၁၄ ႏွစ္မွာ Dou Zhe

တေယာက္ျဖစ္လာလိမ့္မယ္။ အႏွစ္တရာအတြင္း

ေရွာင္မ်ိဳးႏြယ္မွာ ဒုတိယေျမာက္

အသက္ငယ္ဆံုး Dou Zhe တေယာက္ျဖစ္လာလိမ့္မယ္။ "

ဟုတ္တယ္။သူမဟာ ဒုတိယေျမာက္ပဲ။ အခု

ထိပ္ဆံုးမဟုတ္ေတာ့တဲ့ ေရွာင္ယြင္သာ ပထမျဖစ္ခဲ့တယ္။

"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.. " အသာေလးေခါင္းညိတ္ၿပီး

ေက်းဇူးတင္စကားဆိုတယ္။ ခ်ီးမႊမ္းျခင္းခံရေပမဲ့

ဝမ္းသာျခင္းအလ်ဥ္းမျပ။ အသာအယာျပန္လွည့္ထြက္ခဲ့၏။

အားလံုးရဲ႕အၾကည့္ေအာက္မွာပဲ မိန္းခေလးသည္

ေရွာင္ယြင္ ဆီကို ေလွ်ာက္လာခဲ့၏။

" အကိုေရွာင္ယြင္... "

ခရမ္းေရာင္မိန္းခေလး ဦးညတ္ၿပီး ႏႈတ္ဆက္လိုက္၏။

သူမ၏မ်က္ႏွာျပင္က အျပံဳးေတြက ေဘးနားက တျခားမိန္းခေလးေတြကို မနာလိုေစေလာက္သည္။

" အဲလိုအေခၚခံရဖို႔ ငါ့မွာ အရည္အခ်င္းရွိလို႔လား.... "

ေရွာင္ရွင္းအာကိုၾကည့္ၿပီး ေရွာင္ယြင္ ခါးသက္စြာေျပာလိုက္၏

ေရွာင္ယြင္ဘဝပ်က္သြားၿပီးေသာ္လည္း သူ႔ကိုေလးစားေနဆဲ

သူေတြထဲမွာ ေရွာင္ရွင္းအာတေယာက္ အပါအဝင္ျဖစ္၏။

" အကိုေရွာင္ယြင္.... တခါတုန္းကရွင္းအာကို

ေျပာဖူးတယ္ေလ.... တာဝန္တခုကိုယူရေတာ့မယ္ဆိုရင္ တခ်ိဳ႕အရာေတြ လက္လႊတ္ေပးရလိမ့္မယ္တဲ့...

စိုက္ထုတ္မႈမရွိဘဲ ရယူႏိုင္တာ အခမဲ့ ဆိုတဲ့အရာေတြ

ပဲရွိတယ္တဲ့.... " ေရွာင္ရွင္းအာ ေႏြးေထြးတဲ့မ်က္ႏွာႏွင့္

ညင္ညင္သာသာဆို၏။

" ဟဟ အခမဲ့!.... အခမဲ့က ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲဆိုတာ

ငါတေယာက္ပဲေျပာႏိုင္တယ္။ ဒီမွာၾကည့္ ငါဟာ

အေခ်ာင္သမားလား... ၿပီးေတာ့.. ဒီေလာကႀကီးေတာင္

ငါ့အတြက္မျဖစ္ခဲ့ဘူး... "

ေရွာင္ယြင္ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ေလွာင္ရယ္လိုက္ၿပီး

စိတ္ဓာတ္က်စြာ ေျပာ၏။

ေရွာင္ယြင္၏ ညိဳမွိုင္းစိတ္ဓာတ္က်ေနတာကို

ေတြ႕ရေတာ့ ေရွာင္ရွင္းအာ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၿပီး

ေလးနက္စြာ ေျပာလိုက္၏

" အကိုေရွာင္ယြင္ ဘာေတြျဖစ္ပ်က္ခဲ့သလဲဆိုတာ

မသိခဲ့ေပမဲ့ တေန႔က်ရင္ ျပန္႐ုန္းထလာႏိုင္မယ္....

႐ိုေသေလးစားျခင္းနဲ႔ ေရႊေရာင္ေတာက္ပခဲ့တာေတြ

ျပန္ရယူလိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္တယ္... "

စကားခနရပ္လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာနီျမန္းစြာေျပာလိုက္၏

" အဲဒီအခ်ိန္က်ရင္ အကိုေရွာင္ယြင္ ဝိုင္းဝိုင္းလည္ေနမယ္..."

" ဟဟ "

ပြင့္လင္းစြာေျပာလိုက္တဲ့စကားကို ၾကားလိုက္ရေတာ့

ေရွာင္ယြင္ တံုးတိစြာ ရယ္လိုက္မိတယ္။ ဒါေပမဲ့

ဘာမွေတာ့ ဆက္မေျပာျဖစ္ခဲ့။ တျခားသူေတြကေက်နပ္ခ်င္

ေက်နပ္ပါလိမ့္မယ္။ သူအတြက္ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့အရာ

ျဖစ္သလို ျဖစ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵလည္းမရွိခဲ့။ ကြင္းအျပင္ဘက္ကို

သာ တိတ္ဆိတိစြာ လွည့္ျပန္ခဲ့သည္။

လွည့္ထြက္သြားတဲ့ ေကာင္ေလး၏ေက်ာျပင္ကို

ေငးၾကည့္ရင္း ေရွာင္ရွင္းအာ တံု႔ဆိုင္းေနမိသည္။ တစကၠန္႔

အၾကာမွာ ေရွာင္ယြင္ေနာက္ ေျပးလိုက္သြား၏ ပရိသတ္

အၾကည့္ေတြက သူတို႔အေနာက္မွာ ကပ္ပါေနဆဲပဲ။

......

Continue Reading